25 Mart 2012 Pazar

Ben, Sen, Kimse


Düştüysen kalk. Yorulduysan, üstün başın toz topraksa, ezildiysen, silkele hafızanı. Yaralıysan kana. Hem öyle bir kana ki kan bulaşmadık hiçbir şey kalmasın. “Su,” desinler “Hidrojen, oksijen ve kandan oluşur bir de.” Anlatayım deme, anlamazlar. Hiçbir şeyi bilme. Gördüysen, unuttuysan, korkma. Böyle çok yaklaşmazlar. Bırak uzak olsunlar. “Yirmi birinci yüzyılda yaşamış biri vardı,” derler “Ama onu pek anlayamadık biz”. Bu kadarı da yeter ama sen devam et. Korktuysan, sıkıldıysan devam et. Bir gün bir şey söyle sonra öbürünü, sonra hepsini inkar et. Kafaları karışır. Güldüysen o yana bakma, düşünsünler.

Gördüğünü biliyorum, tanıyorum seni. Hiç konuşmasan da tanıyorum. Ne zaman karşılaştık? Karşılaştık mı? Defterin bir köşesine not etmişim geleceğini, sen belki dünyada bile değildin o zaman. Bak ne diyorum: Daha hiçbir şey görmediler. İntikamımızı alacağız hepsinden.  Öyle şeyler yapacağız ki korkup kaçmaya başlayacaklar. Gömlek giydirip odalara tıkacağız onları. “Bak” diyeceğim ben “Ne kadar deli!”. “Evet” deyip güleceksin sen.

Otur, başın dönecek. Düşten gelmiyorsun buraya, hep kesik sınırlarda dolaştın. Hatırladığın ne varsa bazısı gerçekten oldu, bazısı hayal. Hangisi ne tarafa düşer sen bilemezsin. Canını acıtır ama ikisi de. Bir mayına bastığında mesela, hep gerçeğin tarafından kalkarsın. O zaman gerçek dolaşır damarlarında. Acı gerçek, sev onu. Biz hep ona tutunduk.

Elimde olsa da kaderi değiştirmezdim. Kimse kaderi değiştirmez bence, kederi de değiştirmez. Şaşırma, küçük küçük bak. Daha güçlüyüz şimdi. Sen istiyorsan kork yine de, için öyle rahat edecekse. Olsa istemekle, görmeden bilinse. Boş ver. Biri bir şeyi çok isterse, dayanamazsın, ağlarsın. Bunu anlayamazlar.

Şöyle biraz aydınlığa gel. Hiç kimseye söylemeyecektim ama sen bunu bil. Yaşamı Kullanma Kılavuzu. Biri vardı, biri. O vermişti bunu işte. Artık ihtiyacı yokmuş. Hay Allah, bulamıyorum, hepsi birbirine benziyor bu kitapların. Kim ilgileniyorsa bu işle, ona bir dilekçe yazmalı. Kitapları kağıtlara değil, ağaç yapraklarına, taşa, toprağa yazsınlar. Bulsunlar bir şey, benim kafam karışıyor. Yok Allah yok. Göktürk yazıtları var, bir o yok. Çok oldu açıp bakmayalı, belki kendi kendini imha edenlerdendir. Çok oldu yaşamayalı.

Kaybettim ben onu galiba. Geçenlerde eve dönerken. Geceydi ama aydınlık tarafından bir gece, hani saklaması gereken şeyleri örtmeyen cinsten. Hızlı hızlı yürüdüm. LPG tüpleriyle dolu bir kamyon durur yolun kenarında. Yüzyılın şakası bu. Cadde boştu, ben yürüdüm. Belki bir sigara yakmışımdır, kederi değiştiremediğimden. Herkes sigarayı bırakmalı tam burada. Benim eve giden caddede her yıl anma törenleri düzenleriz, şiirler okuruz, bir dakikalık dururuz bile saygımızdan. Hiç mum yakmayız, kimseye ağla demeyiz. Kılavuzu o ara kaybettim kaybettiysem. Şimdi sen beni burada hiç arama. Onlar hiç anlamaz. Söyle de evlerine gitsin herkes artık.