22 Mayıs 2016 Pazar

Bilinmeyen

O çok güzeldir;
Ne zaman geçtiğini görseler
Şairlerin kadınları
Aynaya bakmaz,
Onun ardından bakarlar.

Rüzgârlı bir çalılıkta
Ayın altında koşarken
Baştan çıkarır bir şairi
Bir zamanlar gururlu ve mutlu,
Çok geçmeden uzaklaşır kapısından.

Bir trenin yanında,
Çünkü onu giderken görmüşler
Ya da görememişler,
Yolcular ve gözcüler
Ayrı bir kederi bilir.

Onun salt yokluğu, bana
Başkalarının varlığından
Fazladır.
Hayat muhteşem de olsa
Kapkara da.

Onu görmedim,
Ondan haberim yok;
Yalnızca burada olmadığını
Söyleyebilirim, orada ise
Olabilirdi.

Onu belki yalnız
Ben öpeceğimdir;
O benden başkasını
Aramıyor olabilir:
O yoktur belki.

Edward Thomas 
(1878-1917)

6 Mayıs 2016 Cuma

Güneşte

Titreyen çimen yaprakları karanlıktan aydınlığa
Başımı uzattığım yerde kıpırdayan gölgeleri
Gördüm olduğum yerde dursam görmem
Sudan bana yansıyan ışık bana körlük
Önce bunu söylerim dedim sonra unuttum
Önce anlattıklarım sonra bu bana
Dizlerim biraz yandı biraz durdum
Birileri gelirler dedim biraz yalnız gibi
Çimenlere eğildiğimde biraz kendimi gördüm
Çimenlere eğildiğimde güneş vuruyordu kendime