Bu genç de ne zamandır duyuyor suların
Çarptığını değişim topraklarında.
Gidiyor, güneşlerin topraktan daha sert ve tuhaf
Ne yapabileceğini görmeye.
Günlerini bir arada tutan
Kilit kilit üstüne, kapatan onu, o şeyi kesiyor:
Havadan haber veren oklu fırıldak,
Bir saatin hafif şamatası;
Bekleyen bir ışık arıyor, sanırım
Rafın üstünde duran lamba gibi sabit –
Kayalık kapılar gibi tepeleri olan bir diyar
Hiçbir denizin kendi üstüne kapanmadığı.
Ama görecek ki hiçbir şey göze almaz
Kalıcı olmayı, saklı çöllerin güneyinde
Paralanmış ateşin güzellik üstünde
Paslı bir ağız gibi parladığı bir yer hariç, –
Korkunç bir şeyin ve başka bir şeyin
Sessizce birbirine baktığı bir yer.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder