Bilinmeyen

O çok güzeldir;

Ne zaman geçtiğini görseler

Şairlerin kadınları

Aynaya bakmaz,

Onun ardından bakarlar.

Rüzgârlı bir çalılıkta

Ayın altında koşarken

Baştan çıkarır bir şairi

Bir zamanlar gururlu ve mutlu,

Çok geçmeden uzaklaşır kapısından.

Bir trenin yanında,

Çünkü onu giderken görmüşler

Ya da görememişler,

Yolcular ve gözcüler

Ayrı bir kederi bilir.

Onun salt yokluğu, bana

Başkalarının varlığından

Fazladır.

Hayat muhteşem de olsa

Kapkara da.

Onu görmedim,

Ondan haberim yok;

Yalnızca burada olmadığını

Söyleyebilirim, orada ise

Olabilirdi.

Onu belki yalnız

Ben öpeceğimdir;

O benden başkasını

Aramıyor olabilir:

O yoktur belki.

Edward Thomas 

(1878-1917)